Surinam susmaz. Titreşir - yemyeşil, sıcak, ruhla.
Gece Wanica’da sesler değil - yağmur ormanlarından Surinam Nehri’ne süzülen yankılar yakalar seni. Burada her şey canlı. Sarmaşıklar ritmi tutar. Zaman, gelgit gibi akar.

Surinam’daki eskort kızlar, alacakaranlıkta kıvılcım gibi. Bağırmazlar - enerjileri seni bulur. Yürüyor, elbisesi palmiye yaprakları gibi sallanıyor, ve başka yere bakamıyorsun. Gözlerinde ormanın ışıltısı, gülüşünde akşamüstü kumları gibi ısıtan bir sıcaklık var. Bu kadınlar hayat: parlak, roti sokakları gibi şarkı söyleyen ruhlarla. Surinam’ı taşırlar - sranan tongo karışımı, pazarların baharatı, her jestte zerafet. Orman yollarından bahseder ya da parabo bardağıyla seni takılır - sanki eski dostlarmışsınız. Biliyor musun, aklından geçenleri okuyor.

Acele etmez. Nehir kenarında, yıldızların altında, o yanında, ve akşam nefes alıyor - saate göre değil, tenini okşayan ılık esinti gibi. Seni sandığından iyi tanıyor.

Wanica’daki eskort oynamaz. Gerçek - seni yakalayan her bakışta, nehir şırıltısı gibi gelen her sözde. Sezgisi orman rüzgârı gibi: hafif, isabetli. Ne zaman güleceğini, ne zaman sessizliğin konuşacağını bilir. Sıcaklığı ormanın üstündeki yıldızlar gibi. Kahkahası, bilezikler gibi berrak - sabah Wanica’yı karartsa bile sende kalır.

Bu sokakların gürültüsü değil. Fenerlerin ışığı değil. Sadece bir eskort değil.
Bu, sessizce yanan bir kıvılcım - ve sende yanıyor.